Een week thuis nu na de opname in het ziekenhuis

Het is zaterdagochtend, ik ben al vroeg wakker, lekker even gebadderd en naar beneden waar de nachtzuster bij Jan zit.
Jan ligt lekker te slapen, ik zet zijn 'slaappomp' uit zodat Jan de komende uurtjes rustig wakker kan worden.
En nu heb ik even de tijd om jullie wat bij te vertellen, maar ik moet wel zeggen dat ik niet alles met iedereen deel, er zijn veel dingen op dit moment die ik wel wil delen, maar ik weet dat er inmiddels heel erg veel mensen onze blog lezen, zelfs mensen die ik niet ken, dus wil ik niet te ver (meer) in details gaan.
Na de heftige nacht en dag afgelopen dinsdag is er rust gekomen en beleven we ook vele mooie momenten.
Jan heeft een morfinepomp gekregen dus krijgt constante pijnbestrijding, bij piekpijnen hoeven we maar op een knopje te drukken en Jan krijgt een extra 'shotje' morfine zodat we de pijn de baas kunnen blijven.
Jan heeft gelukkig geen insulten meer gehad, die waren erg heftig voor iedereen.
Tijdens de laatste insult is de pleister losgeraakt van de sonde en in een onbewaakt ogenblik was de sonde eruit...wat nu.
We besluiten gezamenlijk dat de sonde niet wordt teruggeplaatst, Jan zou dan met de ambulance terug moeten naar het ziekenhuis en wie zegt dat het dan lukt, en op wat voor manier, en blijft deze dan wel zitten?  Wonderbaarlijk genoeg wordt het dan rustiger bij Jan, dat irriterend ding is uit zijn neus!
We krijgen een bekende zuster in huis, die zelfs een kus van Jan krijgt, heerlijk toch.
Er komt nu regelmatig bezoek waar Jan zichtbaar van geniet, wel vermoeiend dus we moeten het steeds wat kort houden.
En dan ligt Jan in bed naar buiten te kijken, te genieten van de eekhoorntjes in de notenboom, en ze komen langs het raam lopen waar Jan ligt en kijken Jan aan of ze willen zeggen "dank je wel Jan voor alle noten welke jij nu niet voor ons neus wegraapt"  :)  :)
Jan kijkt het met een glimlach van oor tot oor aan.
Ondertussen begint Jan zachtjesaan weer te drinken, de chemo doet toch nog wat werk, de uitzaaiing in zijn hals zie je kleiner worden dus de slokdarm wordt niet meer helemaal dichtgedrukt zodat drinken weer een beetje mogelijk is. Eergisteren dus snel nutridrink besteld, chocoladesmaak uiteraard.
En wat geniet Jan van de kinderen en kleinkinderen, vooral die drie kleintjes en vol trots raakt hij af en toe Anneke's buik aan want hij weet dat daar weer een kleinkind van hem in groeit, Jan en ik weten zelfs hoe ons nieuwe kleinzoontje mag gaan heten, supertof !
Julie 'tekent' bij Jan op tafel mooie tekeningen, en dan weer staan Jens en Guusje op die tafel Jan in de gaten te houden, of ze liggen lekker even bij Jan op bed.

Dan weer komt een vriendin langs, samen met haar eet ik een beschuit met rose en blauwe muisjes om de geboorte van Jens en Guusje nog te vieren, en naast ons op bed ligt Jan.....
en dan denk ik aan:
https://www.youtube.com/watch?v=o8ZnCT14nRc

Jan Jan, lieve schat, wat zal ik jou straks gaan missen.....