Vanmiddag de uitslagen van het bloed en de scan, dus daar maak ik straks mijn verhaal mee af.
We duimen nu flink en hopen uiteraard weer op een goede uitslag.
Op 11 en 12 augustus krijgt Jan chemokuur drie, het was weer een week uitgesteld omdat de bloedplaatjes niet voldoende hersteld waren, net als de vorige chemokuur, toen had zijn lichaam ook vier weken nodig voor herstel.
Het is weer goed gegaan, en die zaterdag erop is Jan al weer fit genoeg om een fietstochtje te maken met ons fietsclubje, wel op een elektrieke uiteraard. En tussendoor worden er serieuze gesprekken gevoerd, stekkies gezocht en lekkere pilskes gedronken (zelfs uit eigen brouwerij van vrienden) en natuurlijk heerlijke hapkes gegeten. Tja, we leggen meer aan dan dat we fietsen, we hebben nog nooit een fotooke getrokken dat we daadwerkelijk op een fiets zitten, hahahaha.
Jan en Riky serieus in gesprek bij de Schaapskooi |
Terras Oranje Nassaulaan met o.a. lekkere soep en eigen gebrouwde pilskes (smaken naar meer...) |
Tussendoor werkt Jan nog, soms wat te veel naar mijn zin, maar zolang hij zich er goed bij voelt is het prima, en het weer is nou ook niet zo geweldig, dus buiten in de zon liggen kan nog even niet.
Tja, als je alles van te voren weet, hadden we natuurlijk 'n week langer in Italiƫ kunnen blijven.
En dan wordt het ineens zomer, en kunnen we heerlijk buiten zitten/liggen/eten etc.
Met mijn nichtjes gaan we nog een dagje Den Bosch in, wat terrasjes pikken en wat winkelen, altijd gezellig.
En dan is het weer weekend en gaan we met de kinderen voor vier dagen naar Stroombroek.
Wat een heerlijke dagen hebben we daar gehad, Mijke kon nog net mee, want wat is ze zwaar geworden, de tweeling weegt samen al ongeveer 8 pond en ze mag ze nog zes weken bij zich dragen, ze is echt topzwaar, tis een echte kanjer, top Mijke !!
Bij Anneke begin je ook een buikje te zien, zij is nu op de helft, de volgende keer mag ik misschien verklappen wat het gaat worden, we weten het ondertussen wel al :)
Julie wordt de laatste dag van ons uitstapje twee jaar, dus een lekker feestelijk ontbijt daar in Stroombroek en ze mag op stap bij Jan Klaassen, een leuk kinderpark naast het bungalowpark waar wij verbleven.
Onze zwangere leedies, die niet op de foto willen.... op een terras in Emmerich (Duitsland) |
Jarige Julie die het cadeautje van Oom Joan en Tante Mijke uitpakt. |
ik kom straks even terug en maak dit verhaal dan verder af.
..........................
We komen net terug van Eindhoven, en we weten nog niet alles.
Wel is geconstateerd dat de ziekte nu ook in de botten zit, wat de oncoloog erg vreemd vond (in de ruggenwervel en in de bekken).
Op sommige plaatsen wordt het minder en dan duikt het op die plaatsen ineens op.
Of dit van de slokdarmkanker afkomt kan hij nog niet met zekerheid zeggen, dus er is meteen extra bloed geprikt.
Woensdag neemt hij contact op en dan weten we meer.
De chemokuren welke Jan had stoppen nu, deze zijn te belastend voor zijn hart, maar de arts heeft waarschijnlijk wel weer een andere chemokuur, dat horen we woensdag dan ook.
En nu ga ik een potje koken voor Jan en mij.
Groetjes, Ans.
Weer erg spannend, poepoe.
BeantwoordenVerwijderenJulie kijkt heel erg verbaasd , blij verrast bij haar cadeau.
Veel sterkte! Groet Ben en Elly