Weer thuis...

Ik schrijf maar meteen verder, ben nu toch lekker bezig.

Zondag 20 september kwamen we thuis, en heerlijk om de kinderen weer te zien, en kleine Julie xxx
We eten gezellig met z'n allen, fijn zo, meteen het fijne thuisgevoel.

Maandagmorgen is het weer Maxima, eerst bloed prikken, dan even naar de Hanos koffie drinken en plasticbakjes halen, want ik had twee kistjes tomaten meegenomen uit Toscane, meer dan 20 kilo, tjongejonge, drie dagen werk, maar deze winter hebben we heerlijke pastasauzen en tomatensoep in de vriezer, ook die lekkere uien en paprika's had ik meegenomen.

Maar ik dwaal weer eens af.......ziekenhuis.
Twee uur later was de uitslag van het bloed binnen en hadden we de afspraak met de oncoloog,
We wisten inmiddels dat de uitslag van het ziekenhuis in Antibes aangaf dat Jan een flinke bacteriële infectie had opgelopen en dat Jan de juiste medicatie had gekregen voor zoiets.
Bloed had eerst enkele dagen op kweek gestaan, en uit voorzorg had hij in ieder geval dus de goede medicijnen.
En het bloed was nu weer goed, dus Jan mocht dinsdag weer terugkomen voor de chemo.

Dinsdag en woensdag chemo, er ging weer zo'n zes liter naar binnen.........
Op dinsdag was onze trouwdag, de kinderen waren allemaal thuis en hebben we fijn samen gegeten.

En Jan is nu moe, meer moe dan de vorige keren.
In het weekend heeft Jan overdag veel gerust om 's avonds wat leuks te kunnen doen.
Nu is het andersom, overdag wat werken en 's avonds rusten.
Jan wil zo graag nog veel doen, maar de energie wordt minder merk ik.
Morgen beginnen de 'dipdagen' dus moet iedereen weer een beetje uit Jan's buurt blijven die verkouden is of een of ander virusje onder de leden heeft.

Volgende week maandag krijgt Jan de CT-scan, die week erop krijgen we de uitslag.
Spannend.......
Als alles 'goed' is krijgt Jan de dag na de uitslag weer een chemokuur, nr, vijf, daarna na drie weken nr. zes en dan is het even afwachten wat er gaat gebeuren, hoe reageert Jan's lichaam op dit alles.
We kunnen er niet op vooruit lopen, we weten het niet, we hopen dat alles is geslonken en dat de groei is afgeremd en dit ook een tijd zo zal blijven, maar de tijd zal het ons laten weten.....
Vooralsnog realiseren we ons heel goed dat het keigoed gaat naar omstandigheden, en dat er opeens een dag komt dat alles anders is.....

Ik zag een opmerking ergens staan, die raakte me, hij is niet van mij, maar wil deze wel met jullie delen:

Je weet niet hoe sterk je bent tot het moment dat sterk zijn de enige keuze is die je hebt !!


Groetjes, Ans xxx