dinsdag 31 oktober 2017

'n jaar later

Wat is een jaar, niets toch, de tijd vliegt voorbij.
In eerste instantie denk je dat het een ontzettend lang jaar gaat worden, en dan opeens is het om.


Als u op onderstaande link drukt komt er muziek tijdens het lezen...




Er is veel gebeurd afgelopen jaar, ontzettend veel.
Op maandag 24 oktober 2016 overleed Jan, op vrijdag 28 oktober herdachten we Jan tijdens een samenzijn in de Beckart en op 29 oktober is Jan in het bijzijn van zijn naasten gecremeerd in Diessen, daarna kwam de urn naar Sint-Oedenrode tot de dag dat Jan 60 zou zijn geworden.

Na het overlijden van Jan valt er een ontzettende stilte in huis, er komt gelukkig wel bezoek, vrienden komen langs en krijg ik steun bij het verwerken van het ontzettend grote verlies. En je weet dat je niet alleen zoiets doormaakt, maar wat is het gemis groot, het alleen zijn valt zwaar en is moeilijk. De avonden alleen zijn niet leuk, net zo min als de weekenden, je bent steeds weer blij als het maandagochtend is en de koffie al weer klaar staat bij je buufke.
De kinderen hebben hun eigen gezinnetjes en zijn druk met hun bezigheden en óók met het verwerken van het verlies en het gemis van hun vader, we kunnen niet dagelijks elkaars hand vasthouden, dat wil ik ook niet maar ik voel hun pijn ook.

Van vrienden krijg ik een uitnodiging om 'n week naar hun appartement te komen in Spanje, ff eruit, met twee handen neem ik dit aanbod aan en in december vlieg ik moederziel alleen naar Spanje, het ging goed, natuurlijk ging het goed, en ik heb daar een, inmiddels dierbare, lieve vriendin aan over gehouden, twee weken terug was ik nog bij haar in Zeist.
Die week in Spanje was heerlijk, ontspannend, geweldig weer, we troffen het, het was helemaal top, heerlijk gefietst, geluierd, lekker gegeten en heerlijk bijgebuurt!
Ik begon me weer wat mens te voelen, thanks friends.

De kerstdagen, oud en nieuw vier ik bij familie en vrienden in huis. Anneke is met zwangerschapsverlof in op 25 januari is het dan zover, lieve Pepijn wordt geboren, wat een geweldig mooi lief manneke, de zon schijnt weer.
Oma de Leest supertrots met haar negende achterkleinkind
De raam mooi beschilderd 
Apetrots op mijn vierde kleinkind
Toen ik met Karin bij Marianne was kwam het telefoontje !!
Meteen geproost natuurlijk !

Met Julie ga ik naar het theater, de eerste keer voor haar, ze vindt het helemaal geweldig, dat gaan we zeker vaker doen.
Julie in de blauwe Kei



Ik heb een adres gevonden (oud collega) waar ik een vrachtje aan medicatie en verpleegmaterialen naar toe kan brengen, en nog voor duizenden euro's speciale voeding, zij zorgt ervoor dat al deze spullen op een plek komen daar waar ze het geld voor zoiets niet hebben. Tis toch te gek dat het hier allemaal vernietigd moet worden, zelfs verpakkingen welke niet geopend zijn geweest.

Dan ben ik jarig, de kinderen, mijn moeder, m'n zus en ik gaan een hapje eten, Anneke ligt nog op kraambed maar Pepijn is er al bij :)



Tussendoor zijn er nog steeds bezichtigingen van het huis, wat inmiddels 7,5 jaar ongeveer in de verkoop staat, we hebben het huis toentertijd gebouwd naar onze eigen wensen, geen rechttoerechtaan huis, er zal toch wel ooit iemand komen met dezelfde interesses als wij toen hadden?

En dan is het Carnaval, overdag af en toe met ons carnavalsclubje weg, maar ook vooral oppassen op de tweeling, geen straf, heerlijk om Jens en Guusje bij me te hebben, het zijn zulke schatjes.
Tijdens de optocht door Papgat wordt Jan nog herdacht, zie onderstaande foto's.



Er worden verjaardagen gevierd, ik word uitgenodigd op etentjes of borreltje maar je voelt je vaak toch het derde wiel, het vijfde wiel, etc., je gaat alleen naar huis en komt terug in een koud stil huis en dan ga je maar slapen, what else?
Op Jan's verjaardag ga ik met Joan en Anneke lunchen en op 25 maart begraven we samen de urn. Het verslag en foto's hiervan heb ik al in een eerder bericht geplaatst.

Ondertussen houden vrienden de tuin op orde, dat lukt me niet met de pijnlijke schouder, maar aan die schouder wordt gewerkt in Mill.
Inmiddels ben ik ook bezig met de uitvinding van Jan. In november viel de rekening van het octrooi op de mat en moest ik beslissen wat er mee te doen. Ik heb 'm betaald maar dan moest er dit jaar wel iets mee gebeuren. Ik ben in contact gekomen met Maarten Steinbuch en hij helpt me verder, hij brengt me in contact met een hoogleraar van de TUe en daar wordt gestart met een haalbaarheidsonderzoek. Ik besluit daarop de mercedes van Jan te verkopen en een goedkopere auto voor mezelf daarvoor in de plaats aan te schaffen, het verschil gaat naar het onderzoek van de TUe. Er is regelmatig contact op de TUe, de jongens (studenten) werken er met veel plezier aan onder auspiciën van hun supervisors.

Dan ga ik enkele dagen naar Schin op Geul, vrienden zijn daar op vakantie en nodigden me uit, ook daar heerlijk genoten.
Daarna heb ik een grandioos uitje met Anneke, we gaan eten in de Keuken van de Leest, nee, niet in de keuken van ons mam, maar bij Jacob Jan Boerma, Anneke had dit op haar verjaardag gekregen van Wouter en ze mocht mij meenemen. Wat hebben we genoten, geweldig, we kregen ieder nog een gesigneerd kookboek van Jacob Jan en we mochten in zijn keuken een kijkje nemen.

En onze kleinkindertjes groeien ondertussen als kool, de schattebouten :)



Jens, Pepijn, Guusje




Julie in het Nijntjehuis


Er zijn uitjes, maar de avonden zijn stil, de TV is niets voor mij, die staat wel aan maar meer voor de levendigheid in huis. De weekenden zijn lang, ik heb er weinig zin meer in om maar steeds dat derde of vijfde wiel te zijn wanneer ik ergens wordt uitgenodigd en ik ga mijn heil zoeken op internet in de avonden, er zal toch wel iemand zijn waar ik wat mee kan kletsen op internet die zich ook verveelt in de avonden.

En ja hoor, via internet kom ik inderdaad in contact met anderen, en dan opeens is er iemand die mij erg triggert, een man, een weduwnaar. We raken aan het chatten, hebben ontzettend veel raakvlakken, onze beider partners werden in 2015 ziek, allebei dezelfde rotziekte, ook zijn partner overleed aan deze verschrikkelijke ziekte in 2016. Wie kon mij beter begrijpen en wie kon hem beter begrijpen? Uren zaten we te chatten, en later heen werd het whatsapp, en weer wat later kwam het bakkie koffie, en we praten nog steeds, kunnen lachen en huilen, kunnen naar elkaar luisteren en voelen elkaars verdriet en steunen elkaar, genieten van mooie muziek, theater en koken graag samen. 
We praten inmiddels niet meer via internet, daar zijn we nu aan voorbij gegroeid.


Nu even terug naar juni.......
Op 1 juni wordt er een voorlopige koopakte getekend, het huis is verkocht, tot 1 december kan ik er blijven wonen. We kunnen proosten. Wat een opluchting, ik hoef straks niet meer stikalleen in dat grote huis te wonen, misschien kan ik na 1 december zelfs weer slapen.



Dan gaan Gerard en ik enkele dagen weg, we volgen het concept van 'boer zoekt vrouw' een beetje, dus er komt een weekendtrip, een waarin we elkaar beter leren kennen. En ook dat zijn gezellige dagen in een zonovergoten Valencia.
Nooit had ik verwacht dat ik na Jan nog ooit op date zou gaan, Jan wel, die kende me dus beter, die wilde ook graag dat ik niet alleen zou blijven en dat ik op zoek zou gaan naar een nieuwe partner, ik verklaarde hem toen voor gek.....

Gerard moet in die tijd vaak naar het buitenland voor zijn werk, we merken dat we elkaar ontzettend missen in die tijden,
In september gaan we nog enkele weken rondtrekken door oost-Europa met de camper, en als je drie weken op elkaars 'lip' zit en er valt geen enkel verkeerd woord, dan weet je…..het zit wel goed!

Helaas, er zijn enkelingen die niet blij zijn met hoe ik mijn leven nu leef, maar staat er een tijd voor, zijn er 'gebruiksaanwijzingen'?  Jan zit in mijn hart, voor altijd, er is daarnaast ook plek voor anderen, is dat gek, ik ben een gelukkig mens dat ik meer mensen in mijn hart kan toelaten.

Dus lieve mensen, er komen nieuwe tijden aan, nu ben ik druk met de verhuizing, vele emoties komen los, je krijgt twee levens die 38 jaar met elkaar verbonden waren door je handen. Vele tranen heb ik al gelaten, het is moeilijk maar ik moet er doorheen. 
De verhuisberichtjes komen t.z.t. nog wel.

Ik wil iedereen bedanken die er afgelopen jaar voor mij waren en vooral óók voor mijn kinderen.
Het ga jullie allen goed.

Na de verhuizing plaats ik hier nog een collage van Jan.

Lieve groet, Ans xxx


zondag 26 maart 2017

Jan's laatste plekje.....

Wat vliegt de tijd, onze kleinzoon Pepijn was op die 25ste januari geboren, de dag dat ik hier in de ochtend nog schreef.
Inmiddels is Pepijn twee maanden en hij groeit als kool.
Heel speciaal ook: hij heet Pepijn Jan, roepnaam Pepijn.
De tweeling Guusje en Jens al 'n half jaar, ook twee schatten, twee hartebrekertjes.
Julie 2,5 jaar, een kleine wijsneus.
Wat zou Jan genoten hebben van zijn vier kleinkinderen, het mocht niet zo zijn.

Al die tijd was Jan hier nog bij mij in huis, maar we hadden reeds besloten dat Jan op zijn 60ste geboortedag naar zijn laatste plekje zou gaan.
Afgelopen week zou Jan 60 zijn geworden, en gisteren hebben we Jan naar de algemene begraafplaats gebracht.
Joan en Anneke hebben de as in een organische urn gedaan en deze urn hebben we begraven op de algemene begraafplaats hier in ons Sint-Oedenrode.
De natuur doet de rest......zij zal Jan weer opnemen.....
En waar Jan zo van hield was er volop, de zon!!

We hebben er een mooie dag van gemaakt, in Jan's nagedachtenis.

Hier enkele foto's welke we gisteren en vandaag hebben gemaakt.


















Dag Jan xxx








donderdag 16 februari 2017

Unchained Melody




Oh, my love, my darling
I've hungered for your touch
A long, lonely time
Time goes by so slowly
And time can do so much
Are you still mine?
I need your love
I need your love
God speed your love to me

Lonely rivers flow
To the sea, to the sea
To the open arms of the sea
Lonely rivers sigh
"Wait for me, wait for me"
I'll be coming home, wait for me

Oh, my love, my darling
I've hungered, for your touch
A long, lonely time
Time goes by so slowly
And time can do so much
Are you still mine?
I need your love
I need your love
God speed your love to me

Lonely mountains gaze
At the stars, at the stars
Waiting for the dawn of the day
All alone I gaze 
At the stars, at the stars
Dreaming of my love far away

Oh, my love, my darling
I've hungered, for your touch
A long, lonely time
Time goes by so slowly
And time can do so much
Are you still mine?
I need your love
I need your love
God speed your love to me

https://www.youtube.com/watch?v=qiiyq2xrSI0

woensdag 25 januari 2017

25 januari 2017

Jan, drie maanden zijn al voorbij sinds je heengaan...
En nu zit ik te wachten op ons vierde kleinkind dat eerdaags geboren zal gaan worden, jongen wat mis ik je.....ik zou je zo graag hier ook bij hebben, je telde er zo op....


https://www.youtube.com/watch?v=LvJmOCuL8vQ

donderdag 24 november 2016

Een maand later.....

Thanksgiving vandaag.

En precies een maand na Jan's overlijden.

Wat is er veel gebeurd in die ene maand, alles komt op je af, weer een rollercoaster, maar wel een hele andere, geef mij dan toch maar die ene 'storm' samen met Jan.

24 Oktober, Jan slaapt in, heel rustig, heel vredig, zonder ademnood en met zijn rijkdom om hem heen.  We hadden het niet warmer kunnen wensen voor Jan, en voor ons.
Maar wat blijft is een ontzettende leegte, een gemis zo groot dat je je niet kunt voorstellen, ik weet dat enkele van mijn bloglezers helaas ook dit al hebben moeten ervaren.

Er volgen hele drukke dagen, de eerste twee dagen moeten er kaarten verstuurd gaan worden, en je dacht nog wel alle tijd te hebben om de adressen op orde te krijgen, maar nee, ineens is alles anders en de laatste twee maanden voor Jan's overlijden heb ik geen adres meer opgeschreven, met als gevolg dat er ook mensen zijn die geen kaart hebben ontvangen, dat was dan niet de bedoeling. Alsnog mijn excuses daarvoor.
We hebben een geweldige uitvaartbegeleider, dhr. Ed Schultze uit Best, normaal maak ik hier geen reclame, maar deze keer toch maar wel..... Dank je wel Ed voor alle goede zorgen !!
De kist was al van tevoren besteld omdat Jan en ik van tevoren hadden besproken dat deze gewrapt zou worden, en wat was hij mooi geworden.
De kinderen hebben druk gezocht naar foto's en deze bewerkt voor de herdenkingsdienst en voor op de kist, en de hele organisatie rondom Jan's afscheid.
Wat zijn ze druk aan het werk geweest, bedankt lieve lieverds voor alles.

Er moest ook zoveel geregeld worden, we verwachtten veel bezoek tijdens de herdenkingsdienst.
En dan bleek ook nog dat we de vrijdagavond helemaal niet terecht konden in de Beckart, maar je hebt vrienden en je hebt hele goede vrienden, en toevallig was Jan ook nog voorzitter van 'de vrienden van Tiona', en Tiona had de zaal al besproken, maar vriend Jos heeft veel, heel veel moeite en werk verricht om hun generale repetitie te verplaatsen naar voren, zodat Jan zijn herdenkingsdienst op die vrijdag kon plaatsvinden.
Dank je Jos, kanjer !

En dan de vrienden die allemaal een woordje voor Jan deden, fenomenaal, wat een warmte straalde daar vanaf, wat hebben jullie allen een prachtige bijdrage geleverd aan deze dienst speciaal voor en rondom Jan.
En als ik namen ga noemen ga ik mensen vergeten, maar een speciaal woord van dank toch nog wel aan Ard die alles zo goed aan elkaar heeft 'verwoord'.
Velen vroegen nog aan ons wie toch die geweldige verteller was, nou Ard is de President en voorzitter van onze Stichting Papgat, de carnavalsstichting van Sint-Oedenrode.

De belangstelling was overweldigend, gezien de gasten tijdens deze herdenking.
Ook hebben jullie gul gedoneerd aan Cotlands in Zuid-Afrika, bijna € 2.000,00 !!!
Graag wil ik de cheque nog persoonlijk gaan overhandigen, maar daar moet ik nog wat 'moed' voor bij elkaar schrapen om die reis opnieuw, en nu ter nagedachtenis aan Jan, te gaan maken.

De crematie hebben we in besloten kring gehouden, op zaterdagmiddag gingen we naar Diessen, een mooi, niet te groot, crematorium met veel lichtinval en dus fijn warm.
Hier wat foto's van de crematie met onze lieve Julie die de stemming wist te doorbreken door naar opa te roepen, de Vito van Jan die we nog even mochten lenen voor twee dagen van garage vd Akker (dank je Alex, wat zou Jan trots zijn geweest).




En dan is er nog koffie met een brooike op de bolle akkers en dan is het stil......doodstil.

Dan moet je door, want je hebt nog kinderen en kleinkinderen, daar doe je het voor en dus probeer ik sterk te zijn. Dat laatste valt niet altijd mee, maar als ik alleen ben laat ik het intense verdriet toe.

Ik probeer het leven op te pakken, met de lieve steun van mijn geweldige kinderen, en gelukkig ook van mijn vrienden. Het is zo vreemd om nu 'mijn' te tikken/zeggen in plaats van 'onze', al zal het altijd ook 'onze' blijven!! Dat is zeker!
Ik heb nog geen zin in bepaalde dingen, maar gisterenavond was ik weer sinds lange tijd in het theater en ik heb er van genoten.
Heb me aangesloten bij een (vrouwen-)vereniging, ik ga binnenkort een weekje naar vrienden in Spanje, zij overwinteren daar dus het lijkt me heerlijk om de zeewind weer eens lekker door me heen te laten waaien.
En er is een kleintje onderweg, dat is natuurlijk ook weer iets om naartoe te leven.


En Jan?? Jan zit in mijn hart en zal altijd bij me zijn.


Graag wil ik hier iedereen bedanken die Jan en ons gezin een warm hart heeft toegedragen, alle reacties waren overweldigend, niet normaal zoveel kaarten met mooie warme woorden hebben we ontvangen, zoveel warme knuffels, en nog steeds....
Ook de kinderen hebben veel hartelijke kaarten en bloemen ontvangen.
Jan was niet alleen bij ons geliefd, dat wisten we natuurlijk al, maar dit hadden we niet verwacht.
Dank dank dank jullie allemaal lieve mensen.


hieronder een lied van Boudewijn de Groot, een lied waar Jan van hield:




Binnenkort kom ik hier weer terug, ik weet nog niet wanneer..... Ik ga proberen een stukje uit de herdenkingsdienst en crematie hier te plaatsen.
xxx

maandag 24 oktober 2016

Rondom Jan's afscheid


Vrijdagavond is er een herdenkingsdienst voor Jan in de Beckart te Nijnsel om 19.30 uur.

Zaterdag nemen we in besloten kring afscheid van Jan.


Net zoals Jan dragen wij de non-profit organisatie Cotlands een warm hart toe.
In Zuid-Afrika zet deze zich in voor jonge, kwetsbare kinderen.
In plaats van bloemen graag een bijdrage aan hen.
Bij het condoléance-register is gelegenheid om een envelop met een donatie aan te bieden.

Mocht u geen kaart hebben ontvangen, beschouw dit bericht dan als uitnodiging voor de herdenkingsdienst.