En precies een maand na Jan's overlijden.
Wat is er veel gebeurd in die ene maand, alles komt op je af, weer een rollercoaster, maar wel een hele andere, geef mij dan toch maar die ene 'storm' samen met Jan.
24 Oktober, Jan slaapt in, heel rustig, heel vredig, zonder ademnood en met zijn rijkdom om hem heen. We hadden het niet warmer kunnen wensen voor Jan, en voor ons.
Maar wat blijft is een ontzettende leegte, een gemis zo groot dat je je niet kunt voorstellen, ik weet dat enkele van mijn bloglezers helaas ook dit al hebben moeten ervaren.
Er volgen hele drukke dagen, de eerste twee dagen moeten er kaarten verstuurd gaan worden, en je dacht nog wel alle tijd te hebben om de adressen op orde te krijgen, maar nee, ineens is alles anders en de laatste twee maanden voor Jan's overlijden heb ik geen adres meer opgeschreven, met als gevolg dat er ook mensen zijn die geen kaart hebben ontvangen, dat was dan niet de bedoeling. Alsnog mijn excuses daarvoor.
We hebben een geweldige uitvaartbegeleider, dhr. Ed Schultze uit Best, normaal maak ik hier geen reclame, maar deze keer toch maar wel..... Dank je wel Ed voor alle goede zorgen !!
De kist was al van tevoren besteld omdat Jan en ik van tevoren hadden besproken dat deze gewrapt zou worden, en wat was hij mooi geworden.
De kinderen hebben druk gezocht naar foto's en deze bewerkt voor de herdenkingsdienst en voor op de kist, en de hele organisatie rondom Jan's afscheid.
Wat zijn ze druk aan het werk geweest, bedankt lieve lieverds voor alles.
Er moest ook zoveel geregeld worden, we verwachtten veel bezoek tijdens de herdenkingsdienst.
En dan bleek ook nog dat we de vrijdagavond helemaal niet terecht konden in de Beckart, maar je hebt vrienden en je hebt hele goede vrienden, en toevallig was Jan ook nog voorzitter van 'de vrienden van Tiona', en Tiona had de zaal al besproken, maar vriend Jos heeft veel, heel veel moeite en werk verricht om hun generale repetitie te verplaatsen naar voren, zodat Jan zijn herdenkingsdienst op die vrijdag kon plaatsvinden.
Dank je Jos, kanjer !
En dan de vrienden die allemaal een woordje voor Jan deden, fenomenaal, wat een warmte straalde daar vanaf, wat hebben jullie allen een prachtige bijdrage geleverd aan deze dienst speciaal voor en rondom Jan.
En als ik namen ga noemen ga ik mensen vergeten, maar een speciaal woord van dank toch nog wel aan Ard die alles zo goed aan elkaar heeft 'verwoord'.
Velen vroegen nog aan ons wie toch die geweldige verteller was, nou Ard is de President en voorzitter van onze Stichting Papgat, de carnavalsstichting van Sint-Oedenrode.
De belangstelling was overweldigend, gezien de gasten tijdens deze herdenking.
Ook hebben jullie gul gedoneerd aan Cotlands in Zuid-Afrika, bijna € 2.000,00 !!!
Graag wil ik de cheque nog persoonlijk gaan overhandigen, maar daar moet ik nog wat 'moed' voor bij elkaar schrapen om die reis opnieuw, en nu ter nagedachtenis aan Jan, te gaan maken.
De crematie hebben we in besloten kring gehouden, op zaterdagmiddag gingen we naar Diessen, een mooi, niet te groot, crematorium met veel lichtinval en dus fijn warm.
Hier wat foto's van de crematie met onze lieve Julie die de stemming wist te doorbreken door naar opa te roepen, de Vito van Jan die we nog even mochten lenen voor twee dagen van garage vd Akker (dank je Alex, wat zou Jan trots zijn geweest).
En dan is er nog koffie met een brooike op de bolle akkers en dan is het stil......doodstil.
Dan moet je door, want je hebt nog kinderen en kleinkinderen, daar doe je het voor en dus probeer ik sterk te zijn. Dat laatste valt niet altijd mee, maar als ik alleen ben laat ik het intense verdriet toe.
Ik probeer het leven op te pakken, met de lieve steun van mijn geweldige kinderen, en gelukkig ook van mijn vrienden. Het is zo vreemd om nu 'mijn' te tikken/zeggen in plaats van 'onze', al zal het altijd ook 'onze' blijven!! Dat is zeker!
Ik heb nog geen zin in bepaalde dingen, maar gisterenavond was ik weer sinds lange tijd in het theater en ik heb er van genoten.
Heb me aangesloten bij een (vrouwen-)vereniging, ik ga binnenkort een weekje naar vrienden in Spanje, zij overwinteren daar dus het lijkt me heerlijk om de zeewind weer eens lekker door me heen te laten waaien.
En er is een kleintje onderweg, dat is natuurlijk ook weer iets om naartoe te leven.
En Jan?? Jan zit in mijn hart en zal altijd bij me zijn.
Graag wil ik hier iedereen bedanken die Jan en ons gezin een warm hart heeft toegedragen, alle reacties waren overweldigend, niet normaal zoveel kaarten met mooie warme woorden hebben we ontvangen, zoveel warme knuffels, en nog steeds....
Ook de kinderen hebben veel hartelijke kaarten en bloemen ontvangen.
Jan was niet alleen bij ons geliefd, dat wisten we natuurlijk al, maar dit hadden we niet verwacht.
Dank dank dank jullie allemaal lieve mensen.
hieronder een lied van Boudewijn de Groot, een lied waar Jan van hield:
Binnenkort kom ik hier weer terug, ik weet nog niet wanneer..... Ik ga proberen een stukje uit de herdenkingsdienst en crematie hier te plaatsen.
xxx
