maandag 16 november 2015
Afscheid Bibi .... 05-12-1999 .... 11-11-2015
Jan voelt zich weer beter na de laatste chemo, deze was niet prettig.
Wel heeft Jan nog tussendoor steeds last van vervelende hoofdpijn, ook gisteren weer, we zijn daarom eerder weg moeten gaan op het feestje van Hans en Mieke.
Vorige week hebben we een pijnlijke beslissing moeten nemen, we hebben onze trouwe viervoeter Bibi in laten slapen.
Wat een gemis, ze heeft bijna 16 jaar bij ons gewoond, op sinterklaasavond, 5 december in de vorige eeuw zag ze het daglicht.
Nu heeft ze haar ogen mogen sluiten, ze was op, hoorde niet meer, zag steeds slechter en kon niet meer alleen zijn. Maar een labrador van bijna 16 jaar is zeldzaam, maar daar missen we haar niet minder om. Bibi heeft ons allemaal veel liefde en vreugd gegeven.
Hier op de foto samen met Julie, Julie zal zeker op zoek gaan naar Bibi wanneer ze terug is uit Afrika.
Ook Charly is al dagen aan het zoeken naar Bibi, Charly is de hond van Joan en Mijke, zij wonen met z'n drietjes tijdelijk bij ons tot hun nieuwe huis klaar is.
Morgenvroeg gaan we op het crematorium de as van Bibi ophalen en we zullen haar uitstrooien op een mooi rustig plekje, dag Bibi xxx
Op maandag 30 november staat het ziekenhuis weer gepland in de agenda, een CT-scan, en naar aanleiding van de uitslag hiervan gaan we weer verder.
Met andere woorden, we gaan tóch weer even weg, dat gaat nog net lukken tussen alles door.
Joan is momenteel veel on route voor zijn werk, en Anneke in Afrika, dus waarom niet.....we gaan ons heerlijk in de watten laten leggen in hotel Schwarzbrunn in Tirol.
De bedoeling was Karlovy Vary, maar daar zijn de weersvooruitzichten nogal slecht.
En natuurlijk heb ik ook gelet op de 'zorgfaciliteiten', wat we in Antibes meegemaakt hebben hoop ik niet nogmaals mee te hoeven maken.
Misschien schrijf ik nog wel vanuit Oostenrijk, en anders begin december weer !
Hartelijke groetjes, ook van Jan !!
xxx Ans
donderdag 5 november 2015
Laatste chemokuur gehad....vreemd.....
Wat gaat de tijd ontzettend snel, de vorige keer dat ik hier was was op 12 oktober.
Hadden we het toen niet over "'n half jaar" en daar is al weer bijna 'n maand vanaf gesnoept.
Kuur vijf en zes waren een stuk heftiger dan de eerste vier.
Maar er gebeurt dan ook veel in het lichaam van Jan, er loopt toch iedere keer zo'n zes liter in bij iedere chemo, dat is niet niks, en ook de goede cellen worden jammer genoeg aangepakt.
We hebben daarom enkele rustige weken achter de rug, en afgelopen weekend zijn we met ons gezin naar de Veluwe geweest.
Eerst naar Apeldoorn, de Apenheul, niet de favoriete plek van Jan en Joan, maar het was geweldig, wat een lol, amper binnen en er plaste al een aap op Jan's pet, de dag kon al niet meer stuk, hahaha.
Na de apenheul zijn we gaan eten in het plaatsje Lathum en van daaruit naar Doetinchem naar hotel villa Ruimzicht, een heerlijk hotel met keigoei ontbijt.
Op zondag hebben we door Arnhem stad gewandeld en een paar terrasjes gepikt want wat hadden we toch geweldig weer.
Na afloop nog lekker met z'n allen gegeten bij 't Zusje hier in ons Rooi.
En dan komt het onvermijdelijke weer, maandag......... naar de oncoloog.
Wat lage bloedwaardes, bloedarmoede, wel/niet de laatste kuur uitstellen, Jan is nog steeds misselijk van de vorige, maar Jan zegt, we gaan er voor, toch maar meteen kuur zes nu. Zoveel te eerder hopen we dat de misselijkheid ook weer over zal zijn.
Jan klaagt al enkele weken over 'vreemde' hoofdpijn, wanneer dit niet over gaat zal er na de volgende afspraak een MRI van het hoofd gemaakt gaan worden.
In de eerste week van december is er weer een CT-scan, ook in die week een gesprek met de oncoloog. Hij heeft voorgesteld dat Jan dan misschien kan gaan starten met immunotherapie: https://www.youtube.com/watch?v=UBM99zHgS7A
Maar voor hier mee gestart kan worden komen er ook nog onderzoeken of de hartpompfunctie goed functioneert bij Jan, dit is erg belangrijk bij deze therapie, deze zal dan ook steeds gecontroleerd gaan worden. Als alles volgens plan verloopt dan krijgt Jan deze therapie/kuur straks om de drie weken
Maar nu kreeg Jan dinsdag de eerste dag weer van de chemo, en wat zag Jan er moe uit, om vier uur 's middags naar huis en Jan valt in de bank, ziet lijkbleek, en blijft daar de rest van de avond dan ook liggen, tussendoor wat eten, maar verder niets.
Woensdag rustig dagje, en om vier uur ontkoppelen van de chemo in het MMC Eindhoven, Toch wel vreemd dat dit de laatste chemo was, een dubbel gevoel toch wel weer.
Toen 's avonds heel even naar ons Anneke die gisteren 32 jaartjes jong is geworden :) xxx
En nu ligt Jan op bed, we zouden vanavond even op visite gaan bij vrienden, maar het gaat niet, Jan is erg misselijk, eten is ook niet goed gevallen, dus gewoon ff terug op de plaats rust.
Maar als je ooit hoort hoe erg mensen ziek kunnen zijn van de chemo, valt het voor Jan nog mee, maar je voelt je eigen leed toch altijd het hardst.
Maar Jan is een kanjer, blijft nog steeds hartstikke positief, chapeau jongen xxx
En wat denk je, hij wil deze maand nog graag even met mij naar Tsjechië, we proberen eind van de maand nog voor 'n dagje of vijf daar naar toe te rijden.
Ik ga eens boven een kijkje nemen hoe het gaat, doei, tot mails/blogs/app/of gewoon tot op de koffie!! Wel altijd ff bellen van te voren, als het kan zijn we ook vaak weg, en geen snotterneuzen/aankomende griepkes etc. aub, ik probeer Jan toch enigszins te beschermen voor winter-kwaaltjes die nu wel eens helemaal fout zouden kunnen vallen....
Groetjesssssssssss
Hadden we het toen niet over "'n half jaar" en daar is al weer bijna 'n maand vanaf gesnoept.
Kuur vijf en zes waren een stuk heftiger dan de eerste vier.
Maar er gebeurt dan ook veel in het lichaam van Jan, er loopt toch iedere keer zo'n zes liter in bij iedere chemo, dat is niet niks, en ook de goede cellen worden jammer genoeg aangepakt.
We hebben daarom enkele rustige weken achter de rug, en afgelopen weekend zijn we met ons gezin naar de Veluwe geweest.
Eerst naar Apeldoorn, de Apenheul, niet de favoriete plek van Jan en Joan, maar het was geweldig, wat een lol, amper binnen en er plaste al een aap op Jan's pet, de dag kon al niet meer stuk, hahaha.
Na de apenheul zijn we gaan eten in het plaatsje Lathum en van daaruit naar Doetinchem naar hotel villa Ruimzicht, een heerlijk hotel met keigoei ontbijt.
Op zondag hebben we door Arnhem stad gewandeld en een paar terrasjes gepikt want wat hadden we toch geweldig weer.
Na afloop nog lekker met z'n allen gegeten bij 't Zusje hier in ons Rooi.
En dan komt het onvermijdelijke weer, maandag......... naar de oncoloog.
Wat lage bloedwaardes, bloedarmoede, wel/niet de laatste kuur uitstellen, Jan is nog steeds misselijk van de vorige, maar Jan zegt, we gaan er voor, toch maar meteen kuur zes nu. Zoveel te eerder hopen we dat de misselijkheid ook weer over zal zijn.
Jan klaagt al enkele weken over 'vreemde' hoofdpijn, wanneer dit niet over gaat zal er na de volgende afspraak een MRI van het hoofd gemaakt gaan worden.
In de eerste week van december is er weer een CT-scan, ook in die week een gesprek met de oncoloog. Hij heeft voorgesteld dat Jan dan misschien kan gaan starten met immunotherapie: https://www.youtube.com/watch?v=UBM99zHgS7A
Maar voor hier mee gestart kan worden komen er ook nog onderzoeken of de hartpompfunctie goed functioneert bij Jan, dit is erg belangrijk bij deze therapie, deze zal dan ook steeds gecontroleerd gaan worden. Als alles volgens plan verloopt dan krijgt Jan deze therapie/kuur straks om de drie weken
Maar nu kreeg Jan dinsdag de eerste dag weer van de chemo, en wat zag Jan er moe uit, om vier uur 's middags naar huis en Jan valt in de bank, ziet lijkbleek, en blijft daar de rest van de avond dan ook liggen, tussendoor wat eten, maar verder niets.
Woensdag rustig dagje, en om vier uur ontkoppelen van de chemo in het MMC Eindhoven, Toch wel vreemd dat dit de laatste chemo was, een dubbel gevoel toch wel weer.
Toen 's avonds heel even naar ons Anneke die gisteren 32 jaartjes jong is geworden :) xxx
En nu ligt Jan op bed, we zouden vanavond even op visite gaan bij vrienden, maar het gaat niet, Jan is erg misselijk, eten is ook niet goed gevallen, dus gewoon ff terug op de plaats rust.
Maar als je ooit hoort hoe erg mensen ziek kunnen zijn van de chemo, valt het voor Jan nog mee, maar je voelt je eigen leed toch altijd het hardst.
Maar Jan is een kanjer, blijft nog steeds hartstikke positief, chapeau jongen xxx
En wat denk je, hij wil deze maand nog graag even met mij naar Tsjechië, we proberen eind van de maand nog voor 'n dagje of vijf daar naar toe te rijden.
Ik ga eens boven een kijkje nemen hoe het gaat, doei, tot mails/blogs/app/of gewoon tot op de koffie!! Wel altijd ff bellen van te voren, als het kan zijn we ook vaak weg, en geen snotterneuzen/aankomende griepkes etc. aub, ik probeer Jan toch enigszins te beschermen voor winter-kwaaltjes die nu wel eens helemaal fout zouden kunnen vallen....
Groetjesssssssssss
Abonneren op:
Posts (Atom)